λεκανορικός

-ή, -ό

φρ. «λεκανορικό οξύ»

χημ. δικυκλική οργανική ένωση που ανήκει στην τάξη τών φαινολοξέων και προέρχεται από τη συμπύκνωση δύο μορίων ορκελλικού οξέως.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. lecanoric < lecanor- (< lecanora, πρβλ. λεκάνορα) + κατάλ. -ic].